یک قطرهٔ اشک

اشک‌ریختن همیشه نشانهٔ غم و اندوه و حسرت و افسوس نیست. علامت درد و بیماری و تنهایی نیست. زبان گویای ندامت و پشیمانی و سرافکندگی نیست. بلکه خیلی وقت‌ها اشک کمال مردانگی و شایستگی و بالندگی است. بیانگر اوج رفعت و منزلت و قداست است. نماد هدایت‌شدگی و راه‌یافتگی و صداقت‌ورزی است. سمبل یک‌رنگی و اخلاص و پاکیزگی درون است. آن اشک، همان اشکی است که شبانگاه به‌خاطر الله جاری شود و بر گونه‌ها بیفتد. اشک نیمه‌شب، تنها یک قطرهٔ اشک نیست که از اقیانوس چشم حرکت می‌کند، بلکه اهرمی است که دروازه‌های رحمت و مغفرت الهی را تکان می‌دهد و از بار سنگین گناهان می‌کاهد و صفحهٔ دل را جلا می‌دهد و مصفا می‌کند.

https://t.me/httpsBiweeklyQalam